شیردل زاده, سارا, قائمی, نصرت, کریمی مونقی, حسین, بهنام وشانی, حمیدرضا. (1348). تاثیر آموزش حل مساله بر خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک. مجله علمی - پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, 18(4), 288-295.
سارا شیردل زاده; نصرت قائمی; حسین کریمی مونقی; حمیدرضا بهنام وشانی. "تاثیر آموزش حل مساله بر خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک". مجله علمی - پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, 18, 4, 1348, 288-295.
شیردل زاده, سارا, قائمی, نصرت, کریمی مونقی, حسین, بهنام وشانی, حمیدرضا. (1348). 'تاثیر آموزش حل مساله بر خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک', مجله علمی - پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, 18(4), pp. 288-295.
شیردل زاده, سارا, قائمی, نصرت, کریمی مونقی, حسین, بهنام وشانی, حمیدرضا. تاثیر آموزش حل مساله بر خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک. مجله علمی - پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار, 1348; 18(4): 288-295.
تاثیر آموزش حل مساله بر خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک
مشهد، چهارراه دکترا، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، گروه کودک و نوزاد، حمیدرضا بهنام وشانی
تاریخ دریافت: 18 اسفند 1390،
تاریخ بازنگری: 20 آذر 1398،
تاریخ پذیرش: 11 دی 1348
چکیده
مقدمه و هدف: دیابت شیرین نوع یک شایع ترین بیماری آندوکرین کودکان است. یکی از اهداف مهم پرستاری در این بیماران، دستیابی کودک و خانواده اش به خودمدیریتی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش حل مساله بر خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به این بیماری انجام گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع تجربی است. نوجوانان 19-10 ساله که حداقل یک سال از ابتلای آنان به دیابت نوع یک گذشته بود، به طور تصادفی در دو گروه برنامه معمول و آموزش حل مساله قرار گرفتند. گروه آزمون تحت آموزش شش جلسه ای فرآیند حل مساله قرار گرفتند و میزان خودمدیریتی و هموگلوبین گلیکوزیله نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک قبل از شروع مداخله و سه ماه بعد از آنان ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار SPSS 16 و آزمون های تی مستقل و زوجی، من ویتنی و ویلکاکسون انجام شد.
یافته ها: در گروه مداخله قبل و بعد از آموزش حل مساله، میزان خودمدیریتی از لحاظ حیطه بهداشت عمومی 57/76 درصد، رژیم درمانی 11/49 درصد، حضور اجتماعی 20/112 درصد و خودمدیریتی کل 75 درصد افزایش یافته است (001/0نتیجه گیری: آموزش حل مساله در ارتقای خودمدیریتی نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک تاثیر چشمگیری دارد.
The Effect of Problem-solving Education on Self-Management and HbA1C in Adolescents with Type 1 Diabetes
نویسندگان [English]
Sara Shirdelzadeh؛ Nosrat Ghaemi؛ Hossein Karimi Moonaghi؛ Hamidreza Behnam Vashan
چکیده [English]
Background and Purpose: Diabetes mellitus is the most common endocrine disease in children. Achieving self-management of the child and her family is one of the important goals nursing these patients. The present research was conducted to examine the effect of problem solving education on the self-management and HbA1C in adolescents with type 1 diabetes.
Methods and Materials: In this experimental study، adolescents 10-19 years old with type 1 diabetes for at least on year، were allocated randomly into two control and problem-solving education groups. The intervention group received 6 sessions of problem-solving process education; the family function of caregivers، self-management and HbA1C of adolescents with type 1 Diabetes before and 3 months after the intervention were evaluated. Data analysis was done using independent and paired t-test، Mann-Whitney U and Wilcoxon tests.
Results: Problem-solving education increased self-management in adolescents by 76.57% in terms of public health، 49.11% regimen therapy، 112.20% social presence and 75% in terms of overall self-management (p
کلیدواژه‌ها [English]
Problem Solving Education; Self, Management; HbA1C; Type 1 Diabetes; Adolescent
ابتدای صفحه